وایت اسپریت یک مایع شفاف مشتق شده از نفت است که به عنوان یک حلال آلی رایج در رنگ آمیزی. همچنین اصطلاحاتی برای انواع خاصی از وایت اسپریت وجود دارد، از جمله حلال Stoddard و حلال نفتا (نفت). وایت اسپریت اغلب به عنوان رقیق کننده رنگ یا به عنوان جزئی از آن استفاده می شود، اگرچه رقیق کننده رنگ دسته وسیع تری از حلال ها است. الکل های معدنی بدون بو (OMS) برای حذف ترکیبات معطر سمی تر تصفیه شده اند و برای کاربردهایی مانند رنگ روغن توصیه می شوند. مخلوطی از هیدروکربن های آلیفاتیک، زنجیره باز یا آلی حلقه ای C7 تا C12، وایت اسپریت در آب نامحلول است و به عنوان حلال استخراج، حلال تمیزکننده، حلال چربی زدایی و حلال در ذرات معلق در هوا، رنگ ها، نگهدارنده های چوب استفاده می شود. لاک ها، لاک ها و محصولات آسفالت. در غرب اروپا حدود 60 درصد از کل مصرف وایت اسپریت در رنگ، لاک و لاک استفاده می شود. وایت اسپریت پرمصرف ترین حلال در صنعت رنگ است. در خانه‌ها، از وایت اسپریت معمولاً برای تمیز کردن برس‌های رنگ پس از استفاده، برای تمیز کردن قطعات و ابزارهای خودرو، به عنوان مایع شروع کوره‌های زغالی، حذف باقی‌مانده چسب از سطوح غیر متخلخل و بسیاری از کارهای رایج دیگر استفاده می‌شود. انواع و گریدها سه نوع مختلف و سه درجه متفاوت از وایت اسپریت وجود دارد. نوع به این اشاره دارد که آیا حلال به تنهایی تحت گوگردزدایی (حذف گوگرد) به تنهایی (نوع 1)، استخراج با حلال (نوع 2) یا هیدروژناسیون (نوع 3) قرار گرفته است. هر نوع شامل سه درجه است: درجه فلاش پایین، درجه معمولی و درجه فلاش بالا (فلاش به نقطه اشتعال اشاره دارد). عیار با توجه به نفت خام مورد استفاده به عنوان ماده اولیه و شرایط تقطیر تعیین می شود. علاوه بر این، نوع 0 وجود دارد که به عنوان کسر تقطیر بدون تصفیه بیشتر تعریف می‌شود که عمدتاً از هیدروکربن‌های C9 تا C12 اشباع با محدوده جوش 140-200 درجه سانتی گراد (284-392 درجه فارنهایت) تشکیل شده است.